رایج ترین اصطلاحات برای توصیف ویک برد عبارتند از: پنجه و پاشنه، درست مانند اسنوبرد. این امر با تغییر وزن و تنظیم موقعیت بدن روی تخته به دست می آید. در چرخش پاشنه، به پاشنه های خود فشار می آورید و لبه پشتی تخته را در آب فرو می برید. چرخش های پنجه پا، جایی است که انگشتان پا را تحت فشار قرار می دهید و لبه جلوی تخته را در آب حفر می کنید. احساس این چرخش ها پایه و اساس ویک برد است.
چرخش پنجه پا برای اکثر ورزشکاران دشوارتر است. برای اینکه به پهلوی بچرخید، باید صاف بایستید و به طناب تکیه دهید. قوس دادن به پشت می تواند به افزایش اهرم کمک کند و حتی کشش بیشتری روی طناب داشته باشد. اگر متوجه شدید که گیر کرده اید، احتمالا به این دلیل است که سعی می کنید به جای تکیه دادن به طناب، به روشی که می خواهید بچرخید خم شوید. "اگر کمرتان را خم کنید، روی صورتتان می افتید!" بنابراین به طناب تکیه دهید و در کمترین زمان بچرخید.